Laghukatha – ZKV’s uit India. Terrorisme, Pepsi Cola, Vrees voor de toekomst, Klem
Yograj Prabhakar – Terrorisme
Tenslotte schoot de politie de ongrijpbare terrorist dood en de inspecteur die hem had gedood, werd uitbundig geprezen om zijn moed en er werd bekend gemaakt dat hem een groot eerbetoon ten deel zou vallen. Ook zouden de media hem vandaag in groten getale komen interviewen. In verband hiermee kwam deze dappere inspecteur kijken hoe de voorbereidingen verliepen.
“Is alles klaar?” vroeg hij aan een ondergeschikte.
“Ja meneer.”
“Heeft iemand het lijk geïdentificeerd?”
“Nee meneer, het gezicht was zo verminkt dat het onmogelijk was hem te herkennen.”
“Is er iemand gekomen om het lijk op te vragen?”
“Nee meneer.”
“Oké. Wil iemand hier nog iets over vragen of zeggen?”
Op dat moment fluisterde een agent hem in het oor: “Wat doen we met z’n riksja, meneer?”
Krishnakumar Yadav – Pepsi Cola
‘Pepsi Cola, weg d’r mee! Multinationals moordenaars! Multinationals weg uit India!’
Met deze leuzen marcheerde een groep jeugdige demonstranten voorbij.
Toen ze op een kruispunt de horde journalisten, tv-verslaggevers en fotografen zagen, begonnen ze nog veel harder te schreeuwen.
De een schold de multinationals nog erger uit dan de ander en allemaal deden ze hun uiterste best om op de foto te komen. Een tijdje later hadden de media de gebeurtenis voldoende gecovered en gingen ze weg.
Ten slotte hield een van hen het voor gezien: “Hé vriend, ik heb een droge keel, krijgen we nou nog iets kouds te drinken of laat je ons voor niks leuzen roepen?”
Meteen liepen de demonstranten, die nog altijd dezelfde leuzen riepen, het restaurant op de hoek in. Ze kregen allemaal een hamburger en lesten hun dorst met flesjes cola.
Ramkumar Ghotad – Vrees voor de toekomst
Een ongetrouwd meisje sprak over haar angsten met haar pasgetrouwde vriendin, die even het huis van haar schoonouders had verlaten om haar op te zoeken: “Hoe breng je in een familie de harmonie tot stand die nodig is voor een gelukkig en geslaagd huwelijksleven?”
De vriendin vertelde haar wat ze ook maar had opgevangen: “Gebruik het eerste jaar alleen maar je ogen, in het tweede jaar je ogen en je mond en in het derde jaar moet je behalve je ogen en je mond ook je handen gebruiken. Daarna is alles even prettig.”
“Als ik tenminste de eerste drie jaar levend doorkom.”
Daarop zwegen ze allebei.
Ravindra Khare ‘Akela’ – Klem
“Meneer de commissaris!”
“Wat is er?” Hij legde z’n krant neer en staarde naar de man, die er als een bedelaar uitzag.
“Meneer, gisternacht zijn een paar mannen ons huis binnengevallen en ze hebben mijn vrouw …”
“Wat klets je nou?”
“Nee meneer, ik klets niet, ik heb het gezicht van één man gezien, als ik hem weer zie, kan ik hem zo aanwijzen.”
“Ga vast naar mijn bureau, ik kom zo.”
“Goed meneer.”
Op dat moment kwam er iemand naar buiten: “Sir, telefoon voor u.”
Zodra de man hem zag, schreeuwde hij: “Meneer, hij is ’t, de schoft die mijn vrouw …”
“Wat klets je nou? Dit is mijn nieuwe inspecteur.”
“Wat, meneer?”
Hij keek verbijsterd van de inspecteur naar de commissaris en van de commissaris naar de inspecteur.
The publisher has tried to trace copyright holders and obtain permission for using the stories. This has not been possible in all cases. Any omissions brought to our attention will be remedied in later editions.